راهنمای والدین / مراقبان برای کمک به سازگاری خانواده ها با بیماری کرونا ویروس (COVID-19)

در این زمان، با تأیید جزئیات جدید و پدیدار شدن سؤالات جدید، اطلاعات مربوط به COVID-19 به سرعت در حال تکامل است.  در صورت شیوع این بیماری در جامعه ی شما، بعنوان والدین / مراقبین، اولین نگرانی شما در مورد نحوه محافظت و مراقبت از فرزندان و خانواده خود می باشد.  دانستن اطلاعات مهم در مورد شیوع بیماری و یادگیری نحوه آماده شدن، می تواند استرس شما را کاهش و به آرامش اضطراب های احتمالی کمک کند. این منبع به شما کمک می کند تا فکر کنید که چگونه شیوع بیماری عفونی ممکن است خانواده شما – چه از لحاظ جسمی و چه از نظر عاطفی – را تحت تأثیر قرار دهد و چه کاری می توانید برای کمک به سازگاری خانواده خود انجام دهید.

آنچه باید بدانید

* کورونا ویروس ها خانواده بزرگی از ویروس ها هستند که باعث ایجاد بیماری از سرماخوردگی گرفته تا بیماری های شدیدتر می شوند. COVID-19  توسط ویروس کرونای جدید ایجاد شده است. این بدان معنی است که نوعی نژاد جدید است که قبلاً در انسان ها مشخص نشده است.

* نوعی بیماری تنفسی است که عمدتاً از شخصی به شخصی دیگر گسترش یافته است. در حال حاضر هیچ واکسن یا درمان علاج بخشی در دسترس نیست، بنابراین بهترین راهکار پیشگیری، جلوگیری از قرار گرفتن در معرض بیماری می باشد.

* تاکنون، به نظر می رسد كودكان كمتر تحت تأثیر COVID-19 قرار دارند كه پس از شیوع دیگركرونا ویروس نیز دیده شده است.

* کودکان مبتلا به بیماریهای قبلی ممکن است خطرات متفاوتی داشته باشند، بنابراین باید این موضوع را با تیم پزشکی کودک خود در میان بگذارید.

* برای کاهش شیوع ویروس، از روشهای مختلفی استفاده می شود، از جمله دور نگه داشتن افراد بیمار از دیگران و ترویج راهکارهای بهداشتی سالم. توصیه های دیگر برای راه هایی که ویروس می تواند گسترش یابد می تواند شامل لغو رویدادهایی باشد که تعداد زیادی از افراد را به خود جلب می کند. تعطیلی مدارس، ترانزیت های عمومی یا مشاغل و قرنطینه مورد نیاز که نوعی جدایی و محدودیت حرکت است از افرادی که احتمالاً در معرض ویروس بودند.

آماده سازی خانواده خود برای شیوع بیماری های عفونی بالقوه

آماده شدن یکی از بهترین راهها برای کاهش تأثیر شیوع بیماری عفونی مانند COVID-19 در خانواده شما است. در اینجا چند مرحله است که می توانید برای آمادگی بهتر استفاده کنید:

اطلاعات و ارتباطات

* شناسایی کنید که شما با سرعت در حال تغییر اطلاعات در مورد ویورس کرونا چگونه ادامه خواهید داد. تغییرات سریع حوادث سلامت  و همه گیریهایی مانند COVID-19، مقدار زیادی از اطلاعات نادرست یا جزئی صحیح وجود دارد که می تواند در استرس و سردرگمی هر چه بیشتر شما – به عنوان والدین / مراقبان – بیفزاید. چند منبع قابل اعتماد از اطلاعات بهداشتی را شناسایی کنید.

* بحث خانواده خود را در یک مکان راحت برگزار کنید و اعضای خانواده را به سؤال کردن تشویق کنید. در نظر داشته باشید که باید با کودکان خردسال بحث جداگانه یی داشته باشید، بمنظور استفاده از زبانی که آنها       می توانند درک کنند و برای پرداختن به ترس های خاص یا تصورات غلط خاصی که ممکن است داشته باشند.

* لیستی از منابع جامعه ایجاد کنید که در هنگام شیوع بیماری می تواند مفید باشد. حتماً شماره تلفن های اضطراری، وب سایت ها و سایر رسانه های اجتماعی رسمی را بشناسید. اینها شامل موارد زیر می باشد: مدارس، پزشکان خانواده، مسئولان بهداشت عمومی، خدمات اجتماعی، مرکز بهداشت روانی جامعه و خط تلفن های بحرانی.

* در صورت توصیه به انزوا یا قرنطینه، برنامه ای را برای برقراری تماس با دوستان و اعضای خانواده از طریق تلفن و اینترنت تهیه کنید.

* درباره فرصت های احتمالی بالقوه آموزش در خانه و آموزش از راه دور که ممکن است در هنگام تعطیلی مدرسه ارائه شود، با مدرسه فرزندان خود در تماس باشید. همچنین، اگر فرزند شما خدمات اضافی را در مدرسه دریافت می کند، از آنها بپرسید که چگونه می شود این خدمات را در منزل دریافت کرد (به عنوان مثال: وعده های غذایی و خدمات درمانی و ..).

کاهش خطر خانواده شما: بهداشت ، مراقبت پزشکی و تدارکات

همه ی اعضای خانواده رفتارهای پیشگیرانه یی مانند موارد زیر داشته باشند:

* به طور مرتب دستها را به مدت 20 ثانیه با صابون و آب شستشو دهید یا از ضدعفونی کننده دست حاوی الکل استفاده کنید که حداقل 60٪ الکل داشته باشد.

* جلوگیری از تماس نزدیک با افرادی که بیمار هستند.

* هنگام بیماری در خانه بمانید.

* در هنگام سرفه یا عطسه، دهان و بینی را با دستمال یا با بخشی از بازو بپوشانید.

– لوازم بهداشتی اولیه را به طور دستی نگه دارید (به عنوان مثال، صابون، ضدعفونی کننده دست با الکل، بافت ها و دماسنج).

– اطمینان حاصل کنید که داروهایی را که مرتباً مصرف می شود، تهیه کرده اید.

– اگر فرزند شما به دلیل بیماری مزمن دارو مصرف می کند، با ارائه دهنده خدمات پزشکی فرزندتان در مورد برنامه هایی برای تأمین غذا در خانه صحبت کنید که در هر دوره ای از قرنطینه ی خانگی برای خانواده ی شما فارهم باشد.

– به خانواده خود كمك كنید تا وسایل مورد نیاز خود را در هنگام شیوع بیماری جمع آوری كنند. این موارد شامل نوشیدن آب، غذای غیر قابل خوردن و پول نقد است. در صورتی که ماندن در خانه بمدت طولانی توصیه می شود، فعالیت ها، کتاب ها و بازی ها را برای کودکان درج کنید. به یاد داشته باشید در صورت نیاز به فعالیتها و بازیهای خاص، باتری را در لیست موارد خود قرار دهید.

مقابله با استرس شیوع بیماری عفونی مانند  COVID-19

حتی اگر خانواده شما آماده باشند، شیوع بیماری می تواند بسیار استرس زا باشد.  برای کمک به خانواده خود در مواجهه با این استرس، پیروی از این توصیه ها می تواند کمک کند:

اطلاعات و ارتباطات

* با دریافت اطلاعات از رسانه های معتبر، مقامات بهداشت عمومی محلی و به روزرسانی ها از وب سایت های بهداشت عمومی در مورد شیوع بیماری و توصیه های اضافی خود را در مورد آنچه اتفاق می افتد به روز کنید.

* با گفتگو با آنها از طریق تلفن، پیام کوتاه یا برقراری ارتباط از طریق ایمیل یا رسانه های اجتماعی، از دوستان و خانواده خود پشتیبانی و حمایت کنید. مدارس ممکن است راه های دیگری برای ارتباط با مربیان و همکلاسی ها داشته باشند.

* اگرچه شما باید آگاه باشید، قرار گرفتن در معرض خروجی های رسانه یا رسانه های اجتماعی که ممکن است باعث ترس یا وحشت شود را به حداقل برسانید. به خصوص از میزان پوشش رسانه های اجتماعی که فرزندان شما را در معرض اطلاعاتی پیرامون شیوع بیماری قرار می دهد،آگاه باشید و محدود کنید.

* ایمیل و پیام کوتاه ممکن است بهترین راه برای ارتباط با دیگران در هنگام وقوع شیوع باشد، زیرا اینترنت ممکن است بیشترین پوشش رسانه را داشته و ممکن است شایعات را گسترش دهد. مرتباً با فرزندان خود درمورد آنچه در اینترنت مشاهده کرده اند، بررسی کنید و هرگونه اطلاعات غلط را روشن کنید.

* بر حمایت از کودکان با تشویق سؤالات و کمک به آنها در درک وضعیت فعلی متمرکز شوید.

– در مورد احساسات آنها صحبت کنید و این موارد را تأیید کنید.

– به آنها کمک کنید تا احساسات خود را از طریق ترسیم یا فعالیتهای دیگر بیان کنند.

–  اطلاعات غلط یا سوء تعبیر درباره شیوع ویروس را توضیح دهید و اینکه هر بیماری تنفسی COVID-19 نیست.

– احساس راحتی و کمی صبر بیشتر را فراهم کنید.

–  به طور مرتب یا وقتی اوضاع تغییر می کند با فرزندان خود تماس بگیرید.

توجه: در هنگام شیوع بیماری، ننگ و طرد علیه افرادی كه در اجتماعات آسیب دیده زندگی می كنند، علیه كارمندان مراقبت های بهداشتی و افراد مبتلا به بیماری های دیگر می تواند رخ دهد.

برنامه ریزی و فعالیت ها

* حتی اگر خانواده شما منزوی یا قرنطینه شده باشند، بدانید که این موقتی خواهد بود.

*  برنامه خانواده خود را برای زمان خواب، وعده های غذایی و ورزش حفظ کنید.

* زمان هایی برای انجام کارهایی در خانه که باعث شود شما و خانواده تان در سایر شرایط استرس زا احساس بهتری داشته باشید در نظر بگیرید از جمله خواندن، تماشای فیلم، گوش دادن به موسیقی، بازی کردن، ورزش یا انجام فعالیت های مذهبی (دعا و نیایش).

* از کودکان بخواهید در فرصتهای آموزش از راه دور که ممکن است توسط مدارس یا سایر مؤسسات وسازمانهای مختلف ارائه شود شرکت کنند.

* تشخیص دهید که احساساتی از قبیل تنهایی، کسالت، ترس از بیماری، اضطراب، استرس و وحشت، واکنش های عادی به وضعیت استرس زا مانند شیوع بیماری هستند.

* به خانواده خود کمک کنید تا در فعالیتهای سرگرم کننده و معنادار مطابق با ارزشهای خانوادگی و فرهنگی خود شرکت کنند.

* روش هایی برای تشویق بهداشت مناسب و رفتارهای ارتقاء دهنده سلامتی با فرزندان خود بیابید (جداولی برای بیاد آوری روالهای روزمره ی خانوادگی، آواز خواندن برای شستن دست ها). آنها را در کارهای خانگی یا فعالیت ها قرار دهید تا احساس موفقیت کنند. ارزش گذاری و تشویق به خاطر درگیری در مشاغل خانگی و بهداشت خوب.

* به فرزندان خود اطمینان دهید که آنها را به پزشک متخصص اطفال می رسانید و در صورت لزوم مراقبت های پزشکی را دریافت خواهند کرد. با این حال توضیح دهید که هر سرفه یا عطسه به این معنی نیست که آنها یا دیگران COVID-19 دارند.

خود مراقبتی و سازگاری

* فعالیتهای روزانه خود را اصلاح کنید تا واقعیت فعلی اوضاع را ببینید و به آنچه می توانید انجام دهید متمرکز شوید.
* انتظارات و اولویت ها را تغییر دهید تا بیشتر به آنچه به شما معنا، هدف یا تحقق می بخشد متمرکز شوید. به خود استراحت های کوچکی برای رهایی از استرس ناشی از شرایط بدهید.

* سعی کنید اظهارات خود-تخریب را کنترل و آنها را با افکار مفیدتری جایگزین کنید. در اینجا یک چک لیست  مفید برای شناسایی افکار ناسالم و مقابله با آنها وجود دارد:

https://arfamiliesfirst.com/wp-content/uploads/2013/05/Cognitive-Distortions.pdf.

* به یاد داشته باشید، شما الگوی نقشی برای فرزندان خود هستید. چگونگی رسیدگی به این وضعیت استرس زا می تواند بر نحوه برخورد فرزندانتان با نگرانی های خود تأثیر بگذارد.

* اگر خانواده شما یک بیماری جدی یا فوت یک دوست عزیز را تجربه کرده اند، راه هایی برای حمایت از یکدیگر پیدا کنید، از جمله:

– به دوستان و خانواده خود برسید و در مورد مرگ دوست عزیز با آنها صحبت کنید. در صورت لزوم از تلفن، ایمیل یا رسانه های اجتماعی استفاده کنید.
– راه هایی برای تکریم مرگ عزیزان خود پیدا کنید. برخی فعالیت ها ممکن است به عنوان یک خانواده انجام شود، در حالی که فعالیت های اضافی ممکن است بصورت جداگانه انجام شود.
– برای کمک به دنبال کمک های مذهبی / معنوی یا مشاوره حرفه ای باشید. این ممکن است در هنگام شیوع به صورت آنلاین یا تلفنی در دسترس باشد.

راهنمای سازگاری کودکان

فرزندان شما بسته به سنشان ممکن است واکنش هایی متفاوت در برابر شیوع بیماری نشان دهند. در زیر برخی از واکنش ها با توجه به گروه سنی و بهترین راه هایی که می توانید پاسخ دهید ارایه می شود:

چگونگی کمک	واکنش ها	گروه سنی
– صبر و تحمل – اطمینان خاطر (کلامی و بدنی) – بیان را از طریق بازی، نمایش مجدد و داستان گویی تشویق کنید – اجازه تغییرات کوتاه مدت در تنظیمات خواب را بدهید – قبل از خواب فعالیت های آرامش بخش را برنامه ریزی کنید – فعالیت های روزمره ی خانوادگی را حفظ کنید – از قرار گرفتن در معرض رسانه خودداری کنید	– ترس از تنها بودن ، رویاهای بد – مشکلات گفتاری – از دست دادن کنترل مثانه/ روده، یبوست و شب ادراری – تغییر در اشتها – افزایش کج خلقی، نالیدن یا رفتارهای چسبندگی	پیش دبستانی
– صبر ، تحمل و اطمینان خاطر – جلساتی بازی کنید و از طریق تلفن و اینترنت با – دوستان خود در ارتباط باشید – ورزش منظم و کشش – شرکت در فعالیتهای آموزشی (کارنامه ، بازیهای آموزشی) – شرکت در کارهای ساختاریافته ی خانگی – محدودیت های ملایم اما سخت را تعیین کنید – درباره شیوع فعلی بحث کنید و سؤالات را تشویق کنید. آنچه در خانواده و اجتماع انجام می شود را شامل کنید. – بیان را از طریق بازی و گفتگو تشویق کنید – به خانواده کمک کنید تا ایده هایی را برای بهبود رفتارهای ارتقاء سلامت و حفظ روال خانوادگی ایجاد کنند – قرار گرفتن در معرض رسانه را محدود کنید و درمورد آنچه در مدرسه دیده اند / شنیده اید ، صحبت کنید – به هرگونه ننگ و تبعیضی که رخ داده است بپردازید و اطلاعات غلط را روشن کنید.	– تحریک پذیری ، ناله کردن ، رفتار پرخاشگرانه – چسبندگی ، کابوس های شبانه – اختلال خواب / اشتها – علائم جسمی (سردر، دل درد) – انصراف از گروه همسالان، از دست دادن علاقه – رقابت برای توجه والدین – فراموشی درباره ی کارهای عادی و روزمره و اطلاعات جدید آموخته شده در مدرسه	سن مدرسه (12 الی 6)
– صبر ، تحمل و اطمینان خاطر – ادامه روالهای عادی زندگی را تشویق کنید – بحث در مورد تجربه شیوع بیماری را با همسالان و خانواده تشویق کنید (اما اجبار نکنید) – از طریق تلفن، اینترنت، بازی های ویدیویی با دوستان خود در تماس باشید – شرکت در کارهای روزمره خانوادگی، از جمله کارهای روزمره زندگی ، حمایت از خواهر و برادرهای کوچکتر و برنامه ریزی راهبردها برای تقویت رفتارهای ارتقاء سلامت – قرار گرفتن در معرض رسانه را محدود کنید و درمورد آنچه در مدرسه دیده اند / شنیده اید، صحبت کنید – در مورد ننگ ، پیش داوری و بی عدالتی های احتمالی که در هنگام شیوع رخ داده بحث و گفتگو کنید.	– علائم جسمی (سردر، جوش و ..) – اختلال خواب/ اشتها – برانگیختگی یا کاهش انرژی ، بی علاقگی – نادیده گرفتن رفتارهای ارتقاء سلامت – جدایی از همسالان و عزیزان – نگرانی در مورد ننگ و بی عدالتی – اجتناب/ قطع مدرسه	نوجوانی (18 الی 13)